donderdag 29 april 2010

Waarom heeft Zuid-Afrika nooit gekozen voor een tweestaten oplossing?



Ik zal er weer niks van snappen maar we hadden vroeger twee Israëls. Dat tweede heette Zuid-Afrika. Nu kan die Zwembad wel meer lullen dus laten we eens kijken wat een expert er van vind. De Nobelprijswinnaar en strijder tegen de apartheid Desmond Tutu hier.
Het is niet alleen deze man die dat zegt. Tegenwoordig zijn er miljoenen mensen die van mening zijn dat het een apartheidsstaat is. Ik ben maar een van de velen.
Maar wat zouden we er van gevonden hebben wanneer de oplossing voor het zwartenvraagstuk zou komen door het idee van een tweestaten oplossing?
Dat de zwarten hun eigen thuislanden zouden krijgen en de blanken hun utopie zouden kunnen uileven in de rest van het land.

zaterdag 10 april 2010

De belofte van de Messias en de Mahdi deel 2

Het viel me op dat mijn deel 1 niet ontvangen werd door de internetgemeenschap zoals de voorgaande artikels die ik schreef een beetje overdreven veel waardering kregen (voor de maatstaven van een lullig bloggertje tenminste)

Ik denk dat het te maken heeft dat religie een gevoelig punt is bij mensen die van zichzelf denken dat ze een vrije geest of iets dergelijks hebben.

Ik verdiep me nu meer in "da one" als in mijn voorgaand artikel.

Dit artikel gaat over Tommy van de Who.
Deze plaat is een rockklasieker maar het is niet het meesterwerk.
Het meesterwerk is de verfilming waarin veel meer duidelijk wordt over de messias dan op de plaat die ik zie als een schets. In deze film is schittert zelfs een sufkut als Elton John. De stijl is een beetje die van die kuthippiefilm Jezus Christ Superstar. Maar ik zie er persoonlijk daardoor een kritiek op dit bewierroken van deze film.
Wie de plaat kent weet niet precies wat de richting is en de bedoeling.
Zoals ik al zei; een schets.
De film maakt alles duidelijk.
Het ware meesterwerk van de Who
Het is tevens kritiek op het geweldig-zijn en geweldig gevonden worden.
Maar ik haal er zelf ook eenzaamheid uit en corruptie .
Maar wie ben ik te vertellen waar het over gaat. Dat is voor iedereen waarschijnlijk verschillend

Hoe dan ook

Oordeel zelf :

eerste drie delen

een beetje internetter gaat de delen die tot 12 gaan ook wel vinden.

trouwens
De inspiratie van Tommy kwam volgens Pete Townshend van S.F. Sorrow van de Pretty Things.
Dat is een verhaal over een gewone man die geen messias was.
Maar het is een van de grootste meesterwerken in de geschiedenis van de rock. De geschiedenis zal me gelijk geven . Over 100 jaar weet niemand nog wie radiohead of nirvana waren. De Pretty Things zullen de status hebben die nu Stavinsky en Bach hebben.




zaterdag 3 april 2010

De belofte van de Messias en de Mahdi



Waarschuwing. Dit is een theologische overpeinzing en is niet geschikt voor mensen die vinden dat er slechts een waarheid is. Vooral Atheïsten en andere fundamentalisten dienen dit niet te lezen.



In veel religies wordt er gerept over de komst danwel de terugkeer van een groot mens. De Islam kent de Mahdi, de Christenen geloven in een terugkeer van Jezus Christus, Koning Arthur zal terug komen wanneer Engeland in rampspoed zou verkeren en de Azteken verwelkomden Cortez omdat geloofden dat hun god blank was en uit de zee zou komen. Een fatale gedachte zoals vaak is gebleken. Een van de idioten die medina indertijd plunderde en later de basis legde voor de islam van Saoedi Arabië dacht ook dat hij de Mahdi was (naam is me ontschoten) .
In het Boeddisme kent men het concept van de terugkeer van Boeddha, er is niet een maar er zijn er meerdere. De terugkeer of de komst van "DA ONE" is zelfs een populair thema in Hollywoodfilms.
Allemaal smachten we diep in ons hart naar de Mahdi, De Messias, de Bevrijder etc.
Voor de meiskes de prins op het witte paard, voor de jongens alles wat zijzelf willen zijn om zodoende die mooie prinsessen te bevrij(d)en .
In ons hart willen we allemaal die mannelijke persoon die de wereld gaat redden.
Toch vraag ik me af of in 'moderne' religies we die dingen letterlijk moeten interpreteren.
Zou de boodschap van de terugkeer niet gewoon bedoeld zijn als een boodschap naar de mens zelf? Iets van "ik keer terug via de harten van de mensen" ?
Maakt dat van elk goed mens niet automatisch een Mahdi, een Arthur, een Messias?

Wachten op een debiel met sandalen is nooit iemand beter van geworden naar mijn idee.
Het is kinderachtig en laf. De verantwoordelijkheid voor onze omgeving kunnen we niet afschuiven op een profeetachtig heldenfiguur.